Go home

Prekende vrouwen die opgeroepen worden naar huis te gaan, dat was zo voor eeuwen, dat was 5 jaar geleden zo, dat is nu nog steeds zo op teveel plekken. En tegelijk zijn er ook mooie voorbeelden.

De appel kokoscake staat in de oven. Naar de bakker geweest, een eitje en de Volkskrant bij het ontbijt, het bed is afgehaald, wassen en boodschappen gedaan. Wie de taakverdeling raadt krijgt een fles wijn! 😉 Eindelijk een weekend niets, na de zomer was er elk weekend wel iets: preken, een dienst leiden, werken, op reis voor m’n werk en o ja, ook nog een leuke reünie.

Go home

En dan deze week ophef over een niet nader te noemen man die een prekende vrouw opriep naar huis te gaan. Gejoel! Bizar! Op allerlei manieren is hierop gereageerd. Nadia Bolz Weber riep vrouwen op hun preekfoto’s te tweeten enz. Ik pak gewoon de ‘go home’ uitdaging op en vertel iets over mijn leven thuis. Meestal neem ik jullie in mijn blogs mee in verhalen over spiritualiteit, mijn eigen innerlijke weg hierin. Op Facebook lezen jullie over mijn gereis van Libanon tot de Bahamas voor werk. Vliegschaamte? 😉 En tegelijk gebeurt er veel achter de schermen, thuis op mijn werkkamer, thuis in Stadsklooster Arnhem.

Home

Een paar impressies van de afgelopen tijd (2019):

• Ik bereid preken voor, neem daar de tijd voor, lees en bid, en pak preekthema’s op rond contemplatief kerk zijn.

• In het verlengde hiervan schrijf ik blogs voor Contemplatio over contemplatief kerk zijn, en o ja, ik ben Lectio’s aan het schrijven voor een boek wat in februari uitkomt.

• Ik skype met mn maatje uit Polen met potentiele gemeentestichters in het Midden Oosten. Zijn zij klaar om verder te gaan met hun project, hoe gaan ze te werk, hoe kunnen we hen – financieel – steunen?

• De telefoon gaat, een voorganger of voorzitter belt over de gemeente, over zijn of haar eigen plek, we sparren.

• Of ik bel of mail met mn netwerk-collega’s om te overleggen over een avond voor gemeenten, een studiedag, een netwerk of project wat we verder willen verstevigen, of waar ik samenwerking in zoek, verzin het maar.

• De deurbel gaat, een afspraak met een vrouw, of een intervisiemeeting met vrouwen, op zoek naar hun plek in de gemeente, een plek om hun leidinggevende capaciteiten in te zetten. Blij dat ik hierin vrucht zie van de intervisiegroep van een paar jaar geleden!

• Of het team interim-voorgangers staat voor de deur. Stadsklooster Arnhem, mijn thuisplek, is een ideale plek voor intervisie of een studiedag.

• En zo kan ik nog wel even doorgaan, want in deze digitale wereld, skype, bel, app en meet ik vanuit huis met alle werelddelen voor werk binnen de Unie van Baptistengemeenten, voor bestuurstaken binnen de Europese Baptistenfederatie, Sela Arnhem, Villa Klarendal, het Jongerenklooster en voor mooie netwerken als Contemplatio en Gelijkwaardig Leiderschap.

Intussen is de cake klaar en geniet ik van een rustig weekend. Ben ik blij met de luxe van een gebedsritme in huis, is de maandagochtend vrij een noodzaak en leef ik in een ritme van eb en vloed, van actie en contemplatie. Ervaar ik stabilitas in het wonen in Stadsklooster Arnhem en in met mezelf zijn waar ik ook ben.

Misschien ontvang ik nu een oproep voor een sabbatical naar Verweggistan 😉 want thuis is voor mij en voor veel voorgangers en predikanten, vrouw of man, de plek waar alle broodnodige voorbereiding voor een preek of ander publiek event plaats vindt. Wat is jouw thuis verhaal?

Blog uit 2019